چهل روز از رخ دادن آن واقعه گذشت. واقعه‌ای که در آن سپاه تاریکی آب را به روی خاک تشنه بستند. خاک که حسابی تشنه شد، خون خدا را بر سر و صورت خاک ریختند. گمان می‌کردند با خون خدا سیراب می‌شوند.
خاک سرخ شد. خاک از شرم کاری که آنها کردند سرخ شد. رود از آنچه دید بی‌تاب شد. دوست داشت راهی برای خودش پیدا کند. دلش می‌خواست راهی تا دل خاک تشنه و سرخ به روی خودش باز کند. همه راه‌ها را بسته بودند. رود خودش را به این طرف و آن طرف می‌زد. راهی که به رویش باز نشد، سر بر صخره‌ها کوبید و بی‌هدف راه افتاد. رود از درد مرتب به خود می‌پیچید؛ به خود می‌پیچید و می‌رفت تا دست‌کم راهی به سوی دریا پیدا کند. می‌رفت تا سر بر شانه دریای بزرگ بگذارد و یک دل سیر گریه کند. می‌رفت تا مویه کنان خود را به آغوش دریا بیندازد و خبرها را به دریا برساند و با دریا درد دل کند.
چند روز از آن واقعه گذشته بود. رود همچنان شیون‌کنان می‌رفت؛ اما خاک تنها مانده بود. سپاه تاریکی رفت و خاک با بغضی تلخ، تنها و با تنی پردرد، خون خدا را در آغوش گرفته بود. خاک گلویش گرفته بود؛ صدایش درنمی‌آمد؛ ولی صدای گریه و ناله پرسوز رود را می‌شنید. خاک می‌دانست که رود خبر را به همه جا می‌برد؛ خبر را به همه می‌دهد. دلش می‌خواست کسی می‌آمد و به او سر می‌زد. کسی می‌آمد تا او بتواند کمی درد دل کند؛ تا کمی از آنچه در آن روز دیده بود بگوید. خاک دلش درد می‌کرد، دلش گرفته بود و نمی‌دانست سرخی خون خدا تمام تنش را سبز خواهد کرد.
چهل روز از تنهایی و دل‌گرفتگی خاک که گذشت، کسانی پیدا شدند؛ کسانی به دیدن آن تکه خاک سرخ آمدند.خاک به آمدن چند نفر هم راضی بود. نمی‌دانست رود خبر را تا همیشه با خود به این سو و آن سو می‌برد. نمی‌دانست رود خبر را به همه می‌رساند. نمی‌دانست زائران برای آمدن، برای رسیدن، صف می‌کشند. نمی‌دانست زائران برای همیشه درراه اند؛ آن‌قدر زائر که خاک با دیدنشان دست‌وپای خودش را گم می‌کند و در پذیرایی از آنها
کم می‌آورد. نمی‌دانست زائران خون خدا، هر یک به شکلی و به زبانی خبر را می‌برند و پخش می‌کنند تا کم‌کم زائران و وارثان آن واقعه، هر سال در گوشه گوشه زمین، دور هم جمع شوند و ...
شاید عزاداران سید‌الشهد‌ا (ع) در بسیاری از شهرها و از جمله در کویت، فانوس‌ها را به نشانه نوری روشن می‌کنند که قیام عاشورا بر تاریخ تابانده است
این‌جا کربلاست؛ دوستداران آزادگی، عاشورا و اربعین از همه جا به زیارت شهیدان خدایی می‌آیند
نذری دادن در بحرین و خیلی جاهای دیگر هم رواج دارد
در بنگلادش، به‌طور نمادین برای امام و یارانش مراسم تشییع برگزار می‌کنند
کودکان و نوجوانان هندی هم دسته‌های عزاداری خاص خودشان را دارند مسلمانان ترکیه در ماه محرم/ عکس: مهر
عاشقان امام حسین (ع) هرجا که باشند، او را و قیامش را از یاد نمی‌برند و در امریکا هم آیین عزاداری محرم را به‌پا می‌دارند
شیعیان عربستان سعودی هم به یاد خون به ناحق ریخته شهیدان کربلا سینه‌زنی می‌کنند
عزاداران لبنانی زیر باران یاد حسین(ع) و یارانش را گرامی می‌دارند
عاشورای حسینی در نیجریه
